Ogrzewanie powierzchniowe jest proponowane do budynków z instalacjami z niskimi temperaturami pracy, najczęściej z pompą ciepła lub piecem kondensacyjnym. Najbardziej popularnym systemem ogrzewania powierzchniowego jest grzanie podłogowe czyli kable grzewcze. Grzanie powierzchniowe to również grzanie panelowe ścienne, na suficie, gdzie części grzewcze (rury) są rozłożone na ścianie pod tynkiem. Odmiennym rozwiązaniem jest ułożenie też pod warstwą tynku tak zwanego kaloryfera podtynkowego, złożonego z konstrukcji rurek z metalu układających się w siatkę. Układ grzewczy w kształcie ściennych profili grzewczych zużywa energię cieplną promieniowania podczerwonych, tworząc ciepłą i przyjemną atmosferę we wnętrzu przypominającą tę, którą oferuje piec kaflowy. W systemie tym ogrzewane są również ściany i wyposażenie, jakie wydatkują ciepło z promieniowania. Ścienne panele grzewcze latem mają możliwość służyć też do chłodzenia. Grzanie powierzchniowe naścienne ma zbliżone zalety jak podłogówka, odmianą jest odmienny układ temperatur we wnętrzach, który rozkłada się równo po całej połaci ściany. Nie jest on tak komfortowy jak w przypadku podłogówki, jaki jest najbardziej tolerowany przez organizm człowieka (najcieplej przy stopach, chłodniej przy głowie). Przy grzaniu powierzchniowym na ścianie układ temperatury jest w poziomie, co nie jest wyjątkowo korzystne dla wygody domowników.